Nuray YILDIRIM
Eskiyi,...
Eskiyeni bırakıp,
yeniden başlayabilmek insana verilmiş bir armağan olsa gerek.
Ancak bir armağana bu denli heves edebiliriz.
İnsan ilişkilerinde her daim eskiriz, ardından tekrar başlarız....
Toprak ve iş-emek ilişkilerinde kurduğumuz, yaptığımız ne varsa eskir.
Toprağı nadasa bırakırız.
Yenilenir!
Tekrar başlarız ekip biçmeye.
Mevsimler; sonbahar-kış, ilkbahar-yaz olarak geçiş yaparlar.
Kış mevsimi biter, bitmez.
Adım, adım bahar gelir.
Tabiat yeşerir, yenilenir.
Otlar büyür.
Börtü böcek yuva yapar.
Arılar çiçekten çiçeğe konar.
Ağaçların yaprakları yeşerir.
Tomurcuklar çiçek açar.
Dallarında kuşlar ötüşür.
Bir sabah bakarsın...
Çiçekler yaprak aralarından dökülmüş, yuvasında minik meyveler oluşmuş.
Yenilenme başlamıştır.
Yenilenip yeşermeye başlamış olan bu ilkeli ve güzel ilerlemeyi daha durduramayız.
Hatta zenginleştirebilmek için sürekli bir bakım uygularız.
Toprağı, bitki ve ağaçları sularız, gübreleriz.
Yenilenme işi her zaman tek başıma kendisi tarafından olmaz.
İnsanın çaba göstermesi, gayret sarf etmesi gereklidir.
Ancak bu aşamada her şey istenilen boyuta ulaşır.
Evet birde, istemek var!
İşin içinde...
Yenilenebilmeyi, yenilemeyi istemek.
Eskiyeni tekrar yeşertmek; hayatın içine yenilenmiş haliyle katabilmek çok büyük emek ister.
Başlangıçlar her zaman kolay değildir.
Kolay olmayanı, zoru seçmek ise yeniden başlangıç yapma heyecanı taşıyan insanlar için vazgeçilmez olanıdır.
Eskimiştir uzun süre yaşanan her ne varsa...
Kalkıp bir sabah güneşin doğuşuyla beraber yol almak yenilenmektir....
Sevmektir var olan her şeyi.
Yolun sonunda bulduğun her eskiyene yeni bir şey sunabilmek, hem kendini, hem eskiyeni yenilemektir.
Doruklardaki mutluluk burada başlar.
"İkizdereyi" kurtarabilmek.
Yanan "ceviz ağacını!" yeşertebilmek.
Taksim "gezi" ağacını koruyabilmek.
Eskiyen ilişkilerimizi, yenileyip tazeleyebilmek.
Evliliklerimize renk katarak sevgiyle büyütebilmek.
Kendimizi yenileyebiliyorsak!
Çevremizde çiçekler açabilir.
Hiç vazgeçmeden yeniden başlayabilmeli, en "eskiyen" yanımızdan...
Köylü, 14 Mayıs 2021
Eskiyeni bırakıp,
yeniden başlayabilmek insana verilmiş bir armağan olsa gerek.
Ancak bir armağana bu denli heves edebiliriz.
İnsan ilişkilerinde her daim eskiriz, ardından tekrar başlarız....
Toprak ve iş-emek ilişkilerinde kurduğumuz, yaptığımız ne varsa eskir.
Toprağı nadasa bırakırız.
Yenilenir!
Tekrar başlarız ekip biçmeye.
Mevsimler; sonbahar-kış, ilkbahar-yaz olarak geçiş yaparlar.
Kış mevsimi biter, bitmez.
Adım, adım bahar gelir.
Tabiat yeşerir, yenilenir.
Otlar büyür.
Börtü böcek yuva yapar.
Arılar çiçekten çiçeğe konar.
Ağaçların yaprakları yeşerir.
Tomurcuklar çiçek açar.
Dallarında kuşlar ötüşür.
Bir sabah bakarsın...
Çiçekler yaprak aralarından dökülmüş, yuvasında minik meyveler oluşmuş.
Yenilenme başlamıştır.
Yenilenip yeşermeye başlamış olan bu ilkeli ve güzel ilerlemeyi daha durduramayız.
Hatta zenginleştirebilmek için sürekli bir bakım uygularız.
Toprağı, bitki ve ağaçları sularız, gübreleriz.
Yenilenme işi her zaman tek başıma kendisi tarafından olmaz.
İnsanın çaba göstermesi, gayret sarf etmesi gereklidir.
Ancak bu aşamada her şey istenilen boyuta ulaşır.
Evet birde, istemek var!
İşin içinde...
Yenilenebilmeyi, yenilemeyi istemek.
Eskiyeni tekrar yeşertmek; hayatın içine yenilenmiş haliyle katabilmek çok büyük emek ister.
Başlangıçlar her zaman kolay değildir.
Kolay olmayanı, zoru seçmek ise yeniden başlangıç yapma heyecanı taşıyan insanlar için vazgeçilmez olanıdır.
Eskimiştir uzun süre yaşanan her ne varsa...
Kalkıp bir sabah güneşin doğuşuyla beraber yol almak yenilenmektir....
Sevmektir var olan her şeyi.
Yolun sonunda bulduğun her eskiyene yeni bir şey sunabilmek, hem kendini, hem eskiyeni yenilemektir.
Doruklardaki mutluluk burada başlar.
"İkizdereyi" kurtarabilmek.
Yanan "ceviz ağacını!" yeşertebilmek.
Taksim "gezi" ağacını koruyabilmek.
Eskiyen ilişkilerimizi, yenileyip tazeleyebilmek.
Evliliklerimize renk katarak sevgiyle büyütebilmek.
Kendimizi yenileyebiliyorsak!
Çevremizde çiçekler açabilir.
Hiç vazgeçmeden yeniden başlayabilmeli, en "eskiyen" yanımızdan...
Köylü, 14 Mayıs 2021
